วันศุกร์ที่ 2 ธันวาคม พ.ศ. 2554

Joyeux Noël

Noël est une fête chrétienne célébrant chaque année la naissance de Jésus de Nazareth, appelée Nativité. À l'origine, cette fête était païenne et existait sous des formes différentes pour marquer le solstice d'hiver.

Au XXIe siècle, Noël a toutefois retrouvé un large rôle païen. Elle est devenue une fête commerciale et un moment de l'année célébré, y compris par des non-croyants. Cette fête est caractérisée par un regroupement des cellules familiales autour d'un repas et d'un échange de cadeaux, particulièrement (mais pas seulement) à destination des enfants, qui dans plusieurs pays occidentaux associent ces cadeaux au personnage du Père Noël.

Noël est actuellement fixé au 25 décembre dans les calendriers grégorien et julien par la plupart des Églises.

Célébration

Sa célébration à la date du 25 décembre, se situe dans le calendrier julien pour les Églises orthodoxes, et dans le grégorien pour l'église catholique et protestante ; le jour de la saint Emmanuel, a été fixée tardivement dans l'empire romain d'Occident, vers le milieu du IVe siècle. Avant de la placer à la date d'une célébration solaire liée au solstice d'hiver[1], plusieurs dates furent proposées : 18 novembre, 6 janvier... Le 25 décembre marquait depuis Aurélien (v.270) l'anniversaire du Sol Invictus et de la renaissance annuelle de Mithra[2]. Pour des raisons symboliques, et dans un souci de christianiser les anciennes fêtes païennes, cette date fut progressivement étendue à tout l'Occident latin. Les Églises orthodoxes, qui ont conservé le calendrier julien, célèbrent Noël le 25 décembre de ce calendrier, ce qui correspond au 6 janvier du calendrier grégorien. Seule l'Église apostolique arménienne a conservé la date précise du 6 janvier comme jour de la fête de Noël[3].

Constituant avec Pâques une des grandes fêtes chrétiennes, Noël s'est progressivement chargé de traditions locales, mélanges d'innovations et de maintien de folklore ancien, au point de présenter l'aspect d'une fête profane populaire possédant de nombreuses variantes, dans le temps comme dans l'espace. L'association de la mémoire d'une naissance a facilité la place centrale prise par la famille dans le sens et le déroulement de cette fête. L'Église catholique romaine insiste par exemple sur cet aspect depuis l'instauration en 1893 de la fête de la Sainte Famille, le dimanche suivant le 25 décembre. Les cadeaux, sous forme d'étrennes, semblent être une réminiscence des cadeaux effectués lors des fêtes saturnales de décembre (strenae)[4].

Le don est présent dans de nombreuses traditions, comme celle de servir un repas au premier pauvre croisé au jour de Noël, ou dans l'exceptionnelle générosité des aumônes accordées aux mendiants à la sortie de l'office célébré durant la nuit de Noël. « La période de Noël, qui est très chargée cérémoniellement, possède une certaine intensité rituelle. Même si nous vivons fondamentalement dans une société marchande, il y a dans cet échange de cadeaux quelque chose qui est de l'ordre du don et qui est universel dans son principe: ils créent, maintiennent et consolident des liens ; ils constituent en quelque sorte une matrice du social[5].»

La popularité de cette fête a fait que Noël est devenu un patronyme et un prénom.

Christmas:)

ประวัติวันคริสต์มาส  (The History of Christmas)

   The history of Christmas dates back over 4000 years. Many of our Christmas traditions were celebrated centuries before the Christ child was born. The 12 days of Christmas, the bright fires, the yule log, the giving of gifts, carnivals(parades) with floats, carolers who sing while going from house to house, the holiday feasts, and the church processions can all be traced back to the early Mesopotamians.
Many of these traditions began with the Mesopotamian celebration of New Years. The Mesopotamians believed in many gods, and as their chief god – Marduk. Each year as winter arrived it was believed that Marduk would do battle with the monsters of chaos. To assist Marduk in his struggle the Mesopotamians held a festival for the New Year. This was Zagmuk, the New Year’s festival that lasted for 12 days.
The Mesopotamian king would return to the temple of Marduk and swear his faithfulness to the god. The traditions called for the king to die at the end of the year and to return with Marduk to battle at his side.
To spare their king, the Mesopotamians used the idea of a "mock" king. A criminal was chosen and dressed in royal clothes. He was given all the respect and privileges of a real king. At the end of the celebration the "mock" king was stripped of the royal clothes and slain, sparing the life of the real king.

The Persians and the Babylonians celebrated a similar festival called the Sacaea. Part of that celebration included the exchanging of places, the slaves would become the masters and the masters were to obey.

Early Europeans believed in evil spirits, witches, ghosts and trolls. As the Winter Solstice approached, with its long cold nights and short days, many people feared the sun would not return. Special rituals and celebrations were held to welcome back the sun.

In Scandinavia during the winter months the sun would disappear for many days. After thirty-five days scouts would be sent to the mountain tops to look for the return of the sun. When the first light was seen the scouts would return with the good news. A great festival would be held, called the Yuletide, and a special feast would be served around a fire burning with the Yule log. Great bonfires would also be lit to celebrate the return of the sun. In some areas people would tie apples to branches of trees to remind themselves that spring and summer would return.

The ancient Greeks held a festival similar to that of the Zagmuk/Sacaea festivals to assist their god Kronos who would battle the god Zeus and his Titans.

The Roman’s celebrated their god Saturn. Their festival was called Saturnalia which began the middle of December and ended January 1st. With cries of "Jo Saturnalia!" the celebration would include masquerades in the streets, big festive meals, visiting friends, and the exchange of good-luck gifts called Strenae (lucky fruits).

The Romans decked their halls with garlands of laurel and green trees lit with candles. Again the masters and slaves would exchange places

"Jo Saturnalia!" was a fun and festive time for the Romans, but the Christians though it an abomination to honor the pagan god. The early Christians wanted to keep the birthday of their Christ child a solemn and religious holiday, not one of cheer and merriment as was the pagan Saturnalia.

But as Christianity spread they were alarmed by the continuing celebration of pagan customs and Saturnalia among their converts. At first the Church forbid this kind of celebration. But it was to no avail. Eventually it was decided that the celebration would be tamed and made into a celebration fit for the Christian Son of God.

Some legends claim that the Christian "Christmas" celebration was invented to compete against the pagan celebrations of December. The 25th was not only sacred to the Romans but also the Persians whose religion Mithraism was one of Christianity’s main rivals at that time. The Church eventually was successful in taking the merriment, lights, and gifts from the Saturanilia festival and bringing them to the celebration of Christmas.

The exact day of the Christ child’s birth has never been pinpointed. Traditions say that it has been celebrated since the year 98 AD. In 137 AD the Bishop of Rome ordered the birthday of the Christ Child celebrated as a solemn feast. In 350 AD another Bishop of Rome, Julius I, choose December 25th as the observance of Christmas.



คริสต์มาส

คริสต์มาส คืออะไรวันคริสต์มาส คือ การฉลองวันประสูติของพระเยซูผู้เป็นศาสดาสูงสุดของชาวคริสต์ทั่วโลก เป็นวันฉลองที่มีความสำคัญ และมีความหมายมากที่สุดวันหนึ่ง เพราะชาวคริสต์ถือว่า พระเยซูมิใช่เป็ แต่เพียงมนุษย์ธรรดาๆ ที่มาเกิดเหมือนเด็กทั่วไป แต่พระองค์เป็นบุตรของพระเจ้าผู้สูงสุด และมีพระธรรมชาติเป็น พระเจ้า และเป็นมนุษย์ในพระองค์เอง การบังเกิดของพระองค์ จึงเป็นเหตุการณ์ พิเศษ ที่ไม่เหมือนใคร และไม่มีใครเหมือนด้วย


ประวัติการประสูติพระเยซูเจ้า
ในเวลานั้น จักรพรรดิออกัสตัส รับสั่งให้ราษฎรทุกคน ในอาณาจักรโรมัน ไปลงทะเบียนสำมะโน ประชากร โยเซฟและมารีย์ ซึ่งมีครรภ์แก่จึงต้องเดินทางไปยังเมืองเบธเลเฮม อันเป็นเมืองที่กษัตริย์ดาวิดประสูติ พอดีถึงกำหนดที่มารีย์จะคลอดบุตร เธอก็ได้คลอดบุตรชายหัวปี เธอเอาผ้าพันกายพระกุมารแล้ววางไว้ใน รางหญ้า เนื่องจากตามโรงแรมไม่มีที่พักเลย คืนนั้นทูตสวรรค์ของพระเจ้า ปรากฎแก่พวกเลี้ยงแกะ พวกเขาตกใจกลัวมาก แต่ทูตสวรรค์ปลอบพวกเขาว่า "อย่ากลัวไปเลย เพราะเรานำข่าวดีมาบอก คืนนี้เอง ในเมืองของกษัตริย์ ดาวิด มีพระผู้ช่วยให้รอดประสูติ พระองค์นั้นเป็นพระคริสต์พระเป็นเจ้า นี่จะเป็น หลักฐานให้พวกท่านแน่ใจคือ พวกท่านจะพบพระกุมารมีผ้าพันกาย นอนอยู่ในรางหญ้า"
ทันใดนั้น มีทูตสวรรค์อีกมากมาย ร้องเพลง สรรเสริญ พระเจ้าว่า " Gloria in Excelsis Deo ขอเทิด พระเกียรติพระเจ้าผู้สถิตย์ในสวรรค์ชั้นสูงสุด สันติสุขบนพิภพจงเป็นของผู้ที่พระองค์ทรงพอพระทัย


ทำไมจึงฉลองคริสต์มาสวันที่ 25 ธันวาคม
ตามหลักฐานในพระคัมภีร์ (ลก.2:1-3) บันทึกไว้ว่าพระเยซูเจ้าบังเกิด ในสมัยที่จักรพรรดิซีซ่าร์ออกัสตัส ให้จดทะเบียนสำมะโนครัวทั่วทั้งแผ่นดิน โดยมีคีรินิอัสเป็นเจ้าครองเมืองซีเรีย ซึ่งในพระคัมภีร์ไม่ได้บอกว่า เป็นวัน หรือเดือนอะไร แต่นักประวัติศาสตร์ให้เหตุผลว่า ทื่คริสตชน เลือกเอาวันที่ 25 ธันวาคม เป็นวันฉลองคริสต์มาส ตั้งแต่ ศตวรรษที่ 4 เป็นต้นมา เนื่องจาก ในปี ค.ศ. 274 จักรพรรดิเอาเรเลียน ได้กำหนดให้วันที่ 25 ธันวาคม เป็นวันฉลอง วันเกิดของสุริยเทพผู้ทรงพลัง ชาวโรมันฉลองวันนี้อย่างสง่า และถือเสมือนว่าเป็นวันฉลองของพระจักรพรรดิไปในตัวด้วย เพราะพระจักรพรรดิก็เปรียบเสมือน ดวงอาทิตย์ ที่ให้ความสว่างแก่ชีวิตมนุษย์
คริสตชนที่อยู่ในจักรวรรดิ โรมันรู้สึกอึดอัดใจที่จะฉลอง วันเกิดของสุริยเทพตามประเพณีของ ชาวโรมัน จึงหันมาฉลองการบังเกิดของพระเยซูเจ้าแทน จนถึงวันที่ 25 ธันวาคม ค.ศ. 330 จึงเริ่มมีการฉลองคริสต์มาสอย่างเป็นทางการ และอย่างเปิดเผย เนื่องจากก่อนนั้น มีการเบียดเบียนศาสนาอย่างรุนแรง (ตั้งแต่ ปี ค.ศ. 64-313) ทำให้คริสตชนไม่มีโอกาสฉลองอะไรอย่างเปิดเผย


ความสำคัญของวันคริสต์มาส
คริสต์มาส เป็นวันที่มีความสำคัญอย่างยิ่งวันหนึ่งในศาสนาคริสต์ มิใช่เป็นวันสำคัญฝ่ายร่างกายจัดงาน รื่นเริงภายนอกเท่านั้น ซึ่งเป็นแต่เพียงเปลือกนอกของการฉลองคริสต์มาส แต่แก่นแท้อยู่ที่ความรัก ของพระเจ้าที่ มีต่อโลกมนุษย์ นั่นคือ พระเจ้าทรงรักมนุษย์ มากจน ถึงกับยอมส่งพระบุตรแต่องค์เดียว ของพระองค์ ให้มาเกิดเป็น มนุษย์ มีเนื้อหนังมังสา ชื่อว่า "เยซู"
การที่พระเจ้าได้ถ่อมองค์และเกียรติลงมาเกิดเป็นมนุษย์ เพื่อช่วยมนุษย์ให้รอดพ้นจากการเป็นทาส ของความชั่ว และบาปต่างๆ นั่นเอง
ดังนั้นความสำคัญของวันคริสต์มาสจึงอยู่ที่การฉลองความรักที่พระเจ้ามีต่อโลกมนุษย์ อย่างเป็นจริง เป็นจัง และเห็นตัวตนในพระเยซูคริสต์ที่มาเกิดเป็นมนุษย์ มากกว่าสิ่งอื่นใดทั้งสิ้น


ประวัติวันคริสต์มาส
คริสต์มาส คือการฉลองการบังเกิดของพระเยซูเจ้า เรา เฉลิมฉลองกันในวันที่ 25 ธันวาคม คำว่า คริสต์มาส เป็นคำทับศัพท์ภาษาอังกฤษ Christmas ซึ่งมาจากภาษาอังกฤษ โบราณว่า Christes Maesse ที่แปลว่า บูชามิสซาของพระคริสตเจ้า เพราะการร่วมพิธีมิสซาเป็นประเพณีสำคัญที่สุดที่ชาวคริสต์ ถือปฎิบัติกันในวันคริสต์มาส
คำว่า Christes Maesse พบครั้งแรก ในเอกสารโบราณ เป็นภาษาอังกฤษ ในปี ค.ศ. 1038 และคำนี้ก็แปรเปลี่ยนมาเป็นคำว่า Christmas คำทักทายที่เราได้ฟังบ่อย ๆ ในเทศกาลนี้คือ Merry Christmas คำว่า Merry ในภาษาอังกฤษโบราณ แปลว่า สันติสุข และความสงบทางใจ

เพราะฉะนั้นคำนี้จึงเป็นคำที่ใช้อวยพรคนอื่น ขอให้เขาได้รับสันติสุขและความสงบ ทางใจ
เนื่องใน โอกาสเทศกาลคริสต์มาส ส่วนภาษาไทยใช้อวยพรด้วยประโยคว่า "สุขสันต์วันคริสต์มาส
Merry Christmas "


การร้องเพลงคริสต์มาส
เพลงคริสต์มาสที่เรานิยมร้องมากที่สุดในปัจจุบันได้แต่งขึ้นในศตวรรษที่ 19 จากประเทศอังกฤษเป็นส่วนใหญ่ เพลงที่มีเสียงมากได้แก่ Silent Night, Holy Night เป็นภาษาไทยว่า "ราตรีสวัสดิ์ คืนอันศักดิสิทธ์ "

ความเป็นมาของเพลงนี้คือ วันก่อนวัน คริสต์มาส ของปี ค.ศ. 1818 คุณพ่อ Joseph Mohr เจ้าอากาสวัดที่ Oberndorf ประเทศออสเตรเลีย ได้ข่าวว่าออร์แกนในวัดเสีย ทำให้วงขับไม่สามารถร้องเพลงตามที่ซ้อมไว้ได้ คุณพ่อเองตั้งใจจะแต่งเพลงคริสต์มาส หลังจากแต่งเสร็จก็เอาไปให้เพื่อนคนหนึ่งชื่อ Franz Gruber ที่อยู่หมู่บ้านใกล้เคียงใส่ทำนองในคืนวันที่ 24 นั้นเอง สัตบุรุษวัดใกล้ก็ได้ฟังเพลง Silent Night เป็นครั้งแรก โดยการเล่นกีตาร์ประกอบการขับร้อง ซึ่งกลายเป็นเพลงที่นิยมมากที่สุดทั่วโลก


เทียนและพวงมาลัย
ในสมัยก่อนมีกลุ่มคริสตชนกลุ่มหนึ่งในเยอรมัน ได้เอากิ่งไม้มาประกอบเป็นวงกลมคล้ายพวงมาลัย แล้วเอาเทียน 4 เล่ม วางไว้บนพวงมาลัยนั้นในตอนกลางคืนของวันอาทิตย์แรกของเทศกาลเตรียมรับเสด็จ ทุกคนในครอบครัวจะมารวมกัน ดับไฟ แล้วจุดเทียนเล่มหนึ่ง สวด ภาวนาและร้องเพลงคริสต์มาสร่วมกัน เขาจะทำดังนี้ทุกอาทิตย์จนครบ 4 อาทิตย์ก่อนคริสต์มาส ประเพณีนี้เป็นที่นิยมและแพร่หลายในที่หลายแห่ง โดยเฉพาะที่สหรัฐอเมริกา
ซึ่งต่อมามีการเพิ่ม โดยเอาพวงมาลัยพร้อมกับเทียนที่จุดไว้ตรงกลาง 1 เล่มไปแขวนไว้ที่หน้าต่างเพื่อช่วย ให้คนที่ผ่านไปมา ได้ระลึกถึงการเตรียมตัวรับวันคริสต์มาสที่ใกล้เข้ามา และพวงมาลัยนั้นยังเป็นสัญลักษณ์ที่คน สมัยโบราณใช้หมายถึงชัยชนะ แต่ในที่นี้หมายถึงการที่พระองค์มาบังเกิดในโลก และทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างครบ บริบูรณ์ตามแผนการณ์ของพระเป็นเจ้า


การทำมิสซาเที่ยงคืน
เมื่อพระสันตะปาปาจูลีอัสที่1 ได้ประกาศให้วันที่ 25 ธันวาคมเป็นฉลองพระคริสตสมภพ (วันคริสต์มาส) แล้วในปี นั้นเองพระองค์และสัตบุรุษได้พากันเดินสวดภาวนา และขับร้องไปยังตำบลเบธเลเฮม ยังถ้ำที่พระเยซูเจ้าประสูติ
พอไปถึงก็เป็นเวลาเที่ยงคืน พระสัน ตะปาปาก็ทรงถวายบูชา ณ ที่นั้น เมื่อเสร็จแล้วก็กลับมาที่พัก เป็นเวลาเช้ามืดราวๆ ตี 3 พระองค์ก็ถวายมิสซาอีกครั้ง และสัตบุรุษเหล่านั้นก็พากันกลับ แต่ก็ยังมีสัตบุรุษหลายคนที่ไม่ได้ไป พระสันตะปาปาก็ทรงถวายบูชามิสซาอีกครั้งหนึ่งเป็นครั้งที่ 3 เพื่อ สัตบุรุษเหล่านั้น ด้วยเหตุนี้เองพระสันตะปาปาจึงทรงอนุญาตในพระสงฆ์ถวายบูชามิสซาได้ 3 ครั้ง ในวันคริสต์มาส เหมือนกับการปฏิบัติ ของพระองค์ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาจึงมี ธรรมเนียมถวายมิสซาเที่ยงคืน ในวันคริสต์มาส และพระสงฆ์ก็สามารถถวายมิสซาได้ 3 มิสซา ใน โอกาสวันคริสต์มาสเช่นเดียวกัน


ซานตาครอส
ตัวจริงของซานตาครอส คือ นักบุญนิโคลัสซึ่งเป็นบาทหลวงในตุรกี ช่วงคริสต์ศตวรรษที่สี่ ผู้ขึ้นชื่อในเรื่องความใจดี โดยเฉพาะกับเด็กๆ ต่อมาท่านเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางทั่วฮอลแลนด์ในชื่อ "ซินเตอร์คลาส" ราวค.ศ.1870 ชาวอเมริกันเรียกชื่อเพี้ยนไปเป็น"ซานตาคลอส" ตั้งแต่แรกจนถึงค.ศ. 1890

ภาพของซานตาคลอสเป็นชายร่างผอมสูงสวมชุดสีเขียว หรือน้ำตาลสลับแดง เจนนี ไนสตรอม ศิลปินชาวสวีเดน เป็นผู้คิดค้นรูปลักษณ์ของซานตาครอสอย่างที่เห็นกันในปัจจุบัน โดยวาดภาพลงในบัตรอวยพรคริสต์มาส ภาพเหล่านี้ได้รับความนิยมไปทั่วโลก เมื่อชาวสวีเดนอีกคนชื่อ แฮดดอน ซันด์บลอม นำภาพวาดของไนสตรอมสวมชุดขาว

วันพ่อแห่งชาติ

 5 ธันวาคม ของทุกปี เป็นวันคล้ายวันพระราชสมภพ ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทางราชการได้กำหนดให้เป็นวันหยุดราชการหนึ่งวัน เพื่อให้ประชาชนชาวไทย ได้ร่วมกันเฉลิมฉลองในวันเฉลิมพระชนมพรรษา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และ ถือเป็นวันพ่อแห่งชาติ อีกวันหนึ่งด้วย วันเฉลิมพระชนมพรรษา พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว มีความเป็นมาของวันสำคัญ คือ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช ทรงพระราชสมภพเมื่อ วันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2470 ณ โรงพยาบาล เมาท์ ออเบิร์น นครบอสตัน สหรัฐอเมริกา โดยนายแพทย์วิทท์มอร์ เป็นผู้ถวายการประสูติ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เสด็จฯขึ้นเถลิงถวัลย์ราชสมบัติเป็นรัชกาลที่ 9 แห่งบรมจักรีวงศ์ กรุงรัตนโกสินทร์ ทรงประกอบพระราชกรณียกิจและเจริญพระราชจริยาวัตรเป็นเอนกประการ จำเนียรกาลผ่านมาถึงปัจจุบันที่สุดจะพรรณนาให้ครบถ้วนได้ ท่ามกลางมหาสมาคมวันพระราชพิธีพระบรมราชาภิเษก ทรงมีกระแสพระราชดำรัสที่พสกนิกรทุกคนยังจดจำได้ "เราจะครองแผ่นดินโดยธรรม" อันคำว่าโดย "ธรรม" นั้น ทรงหมายถึง ธรรมอันล้ำเลิศที่เรียกว่า "ทศพิธราชธรรม" หรือที่เรียกกันโดยสามัญว่า "ราชธรรม 10 ประการ" ราชธรรม 10 ประการนี้ พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงยึดมั่นทรงปฎิบัติโดยเคร่งครัด และส่งผลถึงพสกนิกรทั่วพระราชอาณาจักรนับเป็นพระมหากรุณาธิคุณเหนือเกล้าฯ

         วันพ่อแห่งชาติ ได้จัดให้มีขึ้นครั้งแรกเมื่อวันที่ 5 ธันวาคม พ.ศ. 2523 โดยคุณหญิงเนื้อทิพย์ เสมรสุต นายกสมาคมผู้อาสาสมัครและช่วยการศึกษาเป็นผู้ริ่เริ่ม หลักการและเหตุผลในการจัดตั้งวันพ่อ โดยที่พ่อเป็นผู้มีพระคุณที่มีบทบาทสำคัญ ต่อครอบครัวและสังคม สมควรที่ผู้เป็นลูกจะเคารพเทิดทูนตอบแทนพระคุณด้วยความกตัญญู และสมควรที่สังคมจะยกย่องให้เกียรติรำลึกถึงผู้เป็นพ่อ จึงถือเอาวันที่ 5 ธันวาคม ของทุกปีซึ่งเป็นวันเฉลิมพระชนมพรรษาเป็น "วันพ่อแห่งชาติ" ด้วยพระมหากรุณาธิคุณของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวที่ทรงมีต่อพสกนิกรชาวไทยอย่างนานัปการ ทรงเป็นพระราชบิดาของพระราชโอรสและพระราชธิดา ทรงรักใคร่และห่วงใยตั้งแต่พระเยาว์จนถึงปัจจุบัน รวมทั้งพระเจ้าหลานเธอทุกพระองค์ต่างซาบซึ้งและปลาบปลื้มในพระมหากรุณาธิคุณอย่างมิรู้ลืม พระองค์ทรงเป็น "พ่อ" ตัวอย่างของปวงชนชาวไทยที่เปี่ยมล้นด้วยพระเมตตากรุณา ทรงห่วงใยอย่างหาที่เปรียบมิได้

วันต้านเอดส์โลก วันเอดส์โลก

วันต้านเอดส์โลก วันเอดส์โลก
1 ธันวาคม ของทุกปี
        องค์การอนามัยโลก (WHO) ได้กำหนดเอา วันที่ 1 ธันวาคม ของทุกปีเป็น“วันโลกต้านเอดส์” (WORLD AIDS DAY) และในวันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2532 ถือว่า เป็นวันโลกต้านเอดส์ครั้งแรก
        ในวันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ.2532 ถือว่าเป็นวันโลกต้านเอดส์ครั้งแรก มีการจัดกิจกรรมรณรงค์ต่อต้านโรคเอดส์หลายรูปแบบพร้อมกันทั่วโลก
โดยตั้งความหวังไว้ว่า
1.จะพยายามหยุดยั้งโรคเอดส์
2.ให้ความเห็นใจ ห่วงใย ต่อผู้ติดเชื้อและผู้ป่วยโรคเอดส์
3.ให้ทุก ๆ คนได้รู้เรื่องโรคเอดส์
        จากการที่องค์การอนามัยโลก ได้ให้ความสำคัญของโรคเอดส์ดังกล่าว ย่อมเป็นสิ่งที่ยืนยันได้ว่า โรคเอดส์เป็นโรคที่มีความรุนแรง มีผลกระทบต่อตนเอง ต่อครอบครัว ต่อสังคมและต่อประเทศชาติ ซึ่งก่อให้เกิดความสูญเสียอย่างมากมาย
โรคเอดส์ (Acquired Immune Deficiency Syndrome) AIDS
A = Acquired หมายถึง ภาวะที่เกิดขึ้นภายหลังไม่ได้เป็นมาแต่กำเนิด หรือไม่ได้ถ่ายทอดทางพันธุกรรม
I = Immune หมายถึง ระบบภูมิคุ้มกันของร่างกาย
D = Deficiency หมายถึง ความบกพร่อง ความเสื่อม
S = Syndrome หมายถึง กลุ่มอาการของโรค ซึ่งมีอาการหลายลักษณะตามระบบต่าง ของร่างกาย
        โรคเอดส์ (AIDS) หรือ โรคภูมิคุ้มกันบกพร่อง (Acquired Immune Deficiency Syndrome) เป็นโรคที่เกิดจากเชื้อไวรัสที่มีชื่อว่า ฮิวแมนอิมมิวโนเดฟีเซียนซีไวรัส (Human Immunodeficiency Virus) หรือเรียกย่อ ๆ ว่า เอชไอวี (HIV) ผู้ที่ป่วยเป็นโรคนี้กันต่ำลงเนื่องจากระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายถูกไวรัสทำลายและเสียชีวิตจากโรคต่าง ๆ ที่เข้ามาซ้ำเติมในภายหลัง (เรียกว่าโรคฉวยโอกาส) เช่น วัณโรค ปอดบวม ติดเชื้อในระบบโลหิต เชื้อรา ฯลฯ
เชื้อไวรัสเอดส์นี้มีหลายสายพันธุ์
        สายพันธุ์หลักดั้งเดิม ได้แก่ เอชไอวี-1 (HIV-1) ซึ่งแพร่ระบาดในแถบสหรัฐอเมริกา ยุโรป และแอฟริกา กลาง
สายพันธุ์เอชไอวี-2 (HIV-2) แพร่ระบาดในแถบแอฟริกาตะวันตก นอกจากนั้นยังมีสายพันธุ์ย่อยอื่น ๆ อีกมากมายตามเวลาที่ผ่านไป ทั้งนี้เนื่องจากเชื้อไวรัสเอดส์นี้สามารถกลายพันธุ์ได้ง่าย
อาการติดเชื้อเอดส์แบ่งออกเป็น 3 ระยะ ดังนี้
ระยะที่ 1
กลุ่มผู้ที่ตรวจพบเชื้อไวรัสเอดส์แต่ยังไม่ปรากฎอาการผิดปกติแต่อย่างใด บุคคลกลุ่มนี้จัดเป็นพาหะนำโรคซึ่งสามารถแพร่เชื้อไปสู่บุคคลอื่นได้อย่างไม่จำกัดจำนวนนับว่าเป็นแหล่งแพร่เชื้อที่สำคัญ เพราะผู้ติดเชื้อจะไม่มีอาการผิดปกติใด ๆ เป็นเวลานาน หากไม่มีการตรวจพบเชื้อจะไม่มีทางทราบได้เลย ว่าบุคคลนี้มีเชื้อไวรัสเอดส์อยู่ในร่างกาย จนกว่าจะมีอาการป่วยปรากฎออกมาให้เห็น
ระยะที่ 2         เป็นอาการที่พบได้ก่อนที่จะปรากฎอาการป่วยเป็นโรคเอดส์ (AIDS-Relate Complex) หรืออาจเรียกว่า กลุ่มอาการ ARC หมายถึง กลุ่มที่มีอาการ จะสังเกตได้จากอาการเรื้อรังที่ไม่ทราบสาเหตุในระยะนี้สามารถตรวจพบภูมิคุ้มกันในเลือดของผู้มีอาการนำ หรืออาจจะสังเกตลักษณะของอาการได้ดังนี้
1.มีไข้สูงเกิน 37.8 องศาเซลเซียส เป็นระยะเวลานานไม่ต่ำกว่า 3 เดือน
2.น้ำหนักตัวลดลงมากกว่า 4.5 กิโลกรัม หรือมากว่าร้อยละ 10 ของน้ำหนักตัวเดิมภายใน 2 เดือน
3.ต่อมน้ำเหลืองตามร่างกายหลายแห่งบวมโตนานกว่า 3 เดือน
4.อุจจาระร่วงเรื้อรังนาน 1-3 เดือน
5.เบื่ออาหาร อ่อนเพลีย มีเหงื่อออกตอนกลางคืน และพบว่าร้อยละ 20 ของกลุ่ม ARC จะมีอาการลุกลามไปเป็นโรคเอดส์ในเวลาต่อมา
6.แขนหรือขาข้างใดข้างหนึ่งจะไม่มีเรี่ยวแรงและทำงานไม่ประสานกัน
ระยะที่ 3
เป็นระยะที่กลุ่มผู้ป่วยจะปรากฎอาการของโรคเอดส์ซึ่งอาการในระยะนี้แบ่งตามอาการที่ปรากฏออกได้เป็น 2 ลักษณะ คือการติดเชื้อชนิดฉวยโอกาส และอาการของโรคมะเร็ง
กลุ่มคนที่เสี่ยงต่อการเป็นโรคเอดส์ สามารถแยกออกได้เป็น 4 กลุ่มใหญ่ ๆ ดังนี้
1.กลุ่มมีเพศสัมพันธ์ผิดธรรมชาติหรือสำส่อนทางเพศ เช่น กลุ่มรักร่วมเพศชาย กลุ่มรักต่างเพศ
2.กลุ่มผู้ติดยาเสพติด
3.กลุ่มที่รับเลือดหรือผลิตภัณฑ์จากเลือด
4.กลุ่มที่ได้รับเลือดจากมารดา

วันเสาร์ที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

Le traité de Brest-Litovsk conduisant à la reddition de la Russie permet à l'Armée allemande de se concentrer sur le front de l'Ouest mais l'échec des offensives allemandes en juin et juillet 1918, le renfort des alliés américains et anglais retire à l'Allemagne tout espoir de victoire. Depuis août, les forces allemandes reculent en bon ordre, mais avec de lourdes pertes, sur l'ensemble du front franco-belge. En septembre, l'État-Major allemand fait savoir à l'empereur que la guerre est perdue. Mais ni Guillaume II, ni les chefs militaires ne veulent assumer la responsabilité de la défaite.
À partir de septembre, une série d'offensives de l'Entente sur les fronts d'Orient et d'Italie entraînent la capitulation des alliés de l'Allemagne. Les armistices sur les fronts d'Orient créent une « énorme brèche » (Ludendorff) que l'Allemagne n'est pas en mesure de colmater.
En même temps, sur le front belge les franco-belges lancent une attaque vers Bruges et enfoncent le front allemand.
L'agitation grandit dans les troupes allemandes et à l'arrière. Durant le mois d'octobre, les Allemands et le président américain Wilson échangent des notes dans lesquelles ce dernier est chargé, dans la lignée de ses quatorze points proposés en janvier dans un discours retentissant, de prendre en main le rétablissement de la paix.
Le 3 octobre 1918, l'empereur Guillaume II nomme un nouveau chancelier : Max de Bade. Mais cela ne suffit pas à contrôler le pays, dont de nombreux marins et soldats refusent d'aller au combat, en particulier à Kiel.
Le 5 novembre 1918, à 6 heures du matin, Maurice Hacot, habitant d'Auchel et caporal affecté au centre radio-télégraphique de la tour Eiffel reçoit un message morse émis de Spa en Belgique. Il s'agit de la demande d'armistice de l'État-Major[1] allemand. Il transmet le message au colonel Ferrié[4].
Le 7 novembre 1918, Matthias Erzberger[2], représentant du Gouvernement allemand, passe la ligne de front, en compagnie d’un autre civil et de quelques militaires et arrive à la villa Pasques de La Capelle[5] pour préparer les négociations de l’armistice[6]. C'est le caporal Pierre Sellier, originaire de Beaucourt (Territoire de Belfort), qui, ce jour-là, fut le premier clairon à sonner le premier cessez-le-feu[5],[7].
Cinq voitures traversent sous escorte la zone dévastée du Nord de la France pour se rendre au lieu de rencontre jusque-là tenu secret, une futaie de la forêt de Compiègne abritant deux petites voies ferrées parallèles, utilisées pour l’acheminement des pièces d’artillerie sur rail destinées au tir de longue portée sur lignes allemandes et où ont été acheminés deux trains, le train du maréchal Foch et un train aménagé pour la délégation allemande. Durant les trois jours, les Allemands n'ont que peu d'occasions de véritablement négocier. Ils doivent rapidement se plier aux conditions développées dans un texte qui leur est soumis. Ce texte avait été établi en dernier lieu par Foch, au titre de commandant suprême des forces alliées, après un mois de positions divergentes de Wilson, Clemenceau, Orlando et Lloyd George.
Le 9 novembre, le Prince de Bade conseille au Kaiser l'abdication. Celui-ci part en exil aux Pays-Bas. Cet évènement est un élément de pression important vis-à-vis des délégués allemands réunis dans le wagon de Compiègne. Le lendemain, le nouveau chef du Gouvernement allemand, Friedrich Ebert, signe un pacte avec les dirigeants de son armée et implore son représentant à Rethondes de clore sans tarder les négociations.
Le 11 novembre, entre 5 h 12 et 5 h 20 du matin, l'armistice est signé, avec une application sur le front fixée à 11 heures du matin[3], et ce pour une durée de 36 jours qui sera régulièrement renouvelée[2]. À la suite de cet armistice est signé le traité de Versailles, le 28 juin 1919

La défaite inéluctable de l'Allemagne

La défaite inéluctable de l'Allemagne Dès l'échec de leur contre-offensive de juillet 1918, les Allemands ont compris qu'ils n'avaient plus aucun espoir d'arracher la victoire.
C'est que les troupes américaines, fortes de quatre millions d'hommes, arrivent en renfort des Anglais et des Français.
Cela devient urgent car l'Allemagne bascule dans l'anarchie et la guerre civile cependant que ses alliés cessent les combats et signent l'un après l'autre des armistices
Le 9 novembre au matin, le prince Max de Bade téléphone à l'empereur, à Spa. «Votre abdication est devenue nécessaire pour sauver l'Allemagne de la guerre civile», lui dit-il. Guillaume II s'y résout et part en exil.
Un armistice mal acceptéLes militaires s'étant défaussés, c'est à un civil, Matthias Erzberger, que revient la pénible tâche de négocier l'armistice.



En France, la demande d'armistice fait débat. Le président de la République Raymond Poincaré et le général Philippe Pétain voudraient profiter de l'avantage militaire pour chasser les Allemands de Belgique, envahir l'Allemagne elle-même et signifier à celle-ci l'étendue de sa défaite.
Mais le généralissime des troupes alliées, Ferdinand Foch, et le chef du gouvernement, Georges Clemenceau, ne croient pas l'armée française capable de se battre encore longtemps et souhaitent en finir au plus vite.


L'armistice est signé dans le wagon spécial du généralissime Foch, au carrefour de Rethondes, au milieu de la forêt de Compiègne, le 11 novembre à 5h15 du matin
Les Français ne manquent pas de noter que ce jour est la fête du saint patron de leur pays, Saint Martin, alors très populaire
Les Allemands se voient soumettre des «conditions » sans aucune marge de négociation :


– Ils doivent livrer l'essentiel de leur armement, de leur aviation et de leur flotte de guerre.


– Leur armée est sommée d'évacuer sous 30 jours la rive gauche du Rhin (en Allemagne même) ainsi que trois têtes de pont sur la rive droite, Coblence, Cologne et Mayence
L'armistice est conclu pour 36 jours mais sera régulièrement renouvelé jusqu'au traité de paix du 28 juin 1919.
Amertume des vaincusLa demande d'armistice étant venue des représentants civils et non militaires de l'Allemagne, ces derniers échappent à l'infâmie de la défaite. À Berlin, les représentants de la jeune République accueillent les combattants en ces termes : «Soldats qui revenez invaincus»
Dans les mois qui suivent l'armistice, les généraux Ludendorff et Hindenburg attribuent avec aplomb la défaite militaire à un «coup de poignard dans le dos» de la part des politiciens et des bourgeois cosmopolites. L'expression est reprise avec ferveur par les Allemands meurtris et humiliés. Elle va faire le lit des partis ultranationalistes, dont le parti nazi.

วันอังคารที่ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2554

“5 วิธีลดสิว”

“สิว” ถือว่าเป็นปัญหาที่วัยรุ่นส่วนใหญ่มักจะเจอกันเสมอ และพี่ปัดก็เชื่อว่าตอนนี้คงจะมีน้องๆ ชาว  กำลังเจอปัญหาสิงบุกหน้ากันอยู่ใช่ไหมจ๊ะ แม้สิวเพียงแค่เม็ดเดียวก็สามารถทำให้เราเครียดจนนอนไม่หลับไปได้หลายคืนเลย ดังนั้นในวันนี้พี่ปัดจึงมี “5 วิธีลดสิว” มาฝาก โดยต้อง.....

              ลดน้ำตาล >> ใครที่รู้ตัวว่าชื่นชอบของหวาน หรืออาหารที่มีรสหวานมากๆ ล่ะก็ พี่ปัดขอบอกว่าควรจะลดสิ่งเหล่านี้ให้ได้มากที่สุด เพราะน้ำตาลคือหนึ่งในตัวการที่ทำให้เกิดสิว และทำให้ใบหน้าที่หล่อ-สวยของเรามีริ้วรอยก่อนวัยอันควรอีกด้วย

ลดเบเกอรี่ >> ไม่ว่าจะชอบกินเค้ก ขนมปัง คุกกี้ ฯลฯ มากขนาดไหนก็ต้องลดลงบ้าง เพราะแป้งที่อยู่ในเบเกอรี่เหล่านี้เมื่อเข้าไปสู่ในร่างกายจะถูกแปรเปลี่ยนเป็นน้ำตาล ทำให้ผิวสวยๆ ของเราไม่สวยสมวัย

             กินผลไม้ >> การกินผลไม้เป็นประจำนอกจากช่วยในเรื่องการขับถ่ายแล้ว ยังจะช่วยเพิ่มความสดใสให้กับใบหน้า ช่วยลดรอยดำ และแผลเป็นที่เกิดจากสิวได้อีกด้วย โดยผลไม้ที่ควรกินไม่ให้ขาดเลยก็มีดังต่อไปนี้ ส้ม มะเขือเทศ ฝรั่ง และเสาวรส นอกจากผิวสวย หน้าใส แล้วยังทำให้สุขภาพดีอีกด้วยนะจ๊ะ

              กินผัก >> นอกจากจะต้องกินผลไม้แล้วก็ต้องผักด้วย โดยเฉพาะผักที่มีฤทธิ์เย็น ทั้งแตงกว่า ฝัก มะระ เพราะสาเหตุหนึ่งของการเกิดสิวนั้นมาจากความร้อนที่อยู่ในตัว ที่ถูกขับออกมาในรูปแบบของสิว ดังนั้นจึงต้องกินผักที่ฤทธิ์เย็นเข้าไปเพื่อช่วยดับความร้อนที่มีอยู่ในตัวของเรา 

                ลดของทอด >> ถึงแม้ไก่ทอด กล้วยทอด หรือของทอดอื่นๆ จะน่ากินมากขนาดไหน เราก็ต้องรู้จักระงับใจไว้จ้ะ เพราะถ้าเรากินเข้าไปล่ะก็ มันจะยิ่งเพิ่มความร้อนที่มีอยู่ในตัวให้สูงขึ้น และทำให้สิวที่มีอยู่แล้วยิ่งบุกขึ้นมาที่หน้าของเราเพิ่มขึ้นไปอีก

5 วิธีทำใจเวลาอกหัก T^T

   
           “...อย่ารังแกคนที่ไม่มีใครด้วยคำว่ารักเลย จะกี่ครั้งก็ลงเอยแพ้คำพูดว่ารัก...” เชื่อว่าเพลงนี้คงจะโดนใจใครหลายๆ คนที่ผิดหวังจากความรัก หลายคนอาจจะอกหัก หลายคนอาจจะเสียใจ หลายคนอาจจะร้องไห้ พี่ป๊อกเองก็เป็นอีกคนหนึ่งที่ผ่านช่วงเวลาของการอกหักมาหลายครั้งแล้ว (ไม่อยากจะพูดไปว่าประสบการณ์เยอะเหลือเกิน 555) หลายครั้งที่อกหักความรู้สึกที่หมดหวัง เบื่อหน่ายโลก ก็เข้ามาโดยตลอด แต่พี่ป๊อกมีวิธีดีดีที่จะทำให้น้องๆ ที่อยู่ในช่วงของความเศร้าได้ผ่านพ้นวันเวลาเหล่านั้นไปได้
    นั่งเงียบๆ        อาจจะเป็นวิธีที่ใครหลายคนใช้ การอกหัก การอยู่ในอารมณ์เศร้า บางครั้งการที่ได้อยู่คนเดียวจะเป็นการที่ทบทวนความรู้สึกของเรา ลองใช้เวลาพูดคุยกับตัวเอง ไม่มีใครที่ไหนจะรักเราเท่าตัวเองได้หรอกนะ การนั่งเงียบๆ เพียงลำพังนอกจากจะเป็นการปรับความรู้สึกของตัวเองแล้ว ยังช่วยให้เราได้มองเรื่องราวต่างๆ ได้ชัดเจนขึ้น

           ท่องเที่ยว        ถ้าหากความเหงามันถาถมเข้ามาเราจะอยู่ทำไม ลองชวนเพื่อนๆ หรือพ่อแม่ไปเที่ยวในสถานที่ต่างๆ ลองไปซื้อของ ดูหนัง ฟังเพลง เที่ยวทะเล ภูเขา จะช่วยให้น้องเติมเต็มความรู้สึก เพราะอย่างน้อยในโลกนี้ก็ไม่ได้มีเราและเขา 2 คนเท่านั้น หากแต่ยังมีคนอื่นอีกมาก

           เปิดฝักบัว    หลายคนคงเคยเห็นตามมิวสิกวิดีโอ ที่เมื่ออกหักมักจะไปเปิดฝักบัวแล้วปล่อยให้ไหลผ่านตัวเราไป นอกจากความเย็นของน้ำจะช่วยให้ผ่อนคลายแล้ว ยังจะช่วยให้เราร้องไห้ไปได้โดยที่ไม่ต้องแคร์ใคร เมื่อร้องไห้หมดแล้วก็จะเหลือแต่ความเข้มแข็ง
      
           หาคนใหม่    เป็นอีกวิธีหนึ่งที่ได้ผล ยืนยันโดยเพื่อนพี่ป๊อก ลองคิดดูว่าโลกนี้มีประชากรกว่าพันล้านคน จำเป็นหรือที่เราจะต้องทนทุกข์อยู่กับคนๆ นั้นเพียงคนเดียว ลองเปิดโอกาสไปยังโลกกว้าง อาจจะทำให้น้องๆได้พบเจอกับคนอื่นๆ ซึ่งอาจจะดีกว่าคนๆ นั้นของเราก็ได้
   
           ลุยต่อไป        ในบางทีที่เราอกหัก หรือเลิกกับแฟนอาจจะเป็นเพราะความเข้าใจผิด ความไม่เข้าใจ ซึ่งก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร เพราะคนเราบางทียังไม่เข้าใจตัวเองเลย ถ้าน้องทบทวนความรู้สึกตัวเองแล้วลองปรับปรุงตัวให้ดีขึ้น ลดจุดอ่อนของตัวเองและเสริมจุดเด่นให้ดีขึ้น อาจจะทำให้สมหวังในครั้งต่อๆไป
 อาจจะมีอีกหลายวิธีที่ช่วยให้น้องพ้นผ่านความรู้สึกเหงา เศร้าจากการอกหัก แต่สิ่งหนึ่งที่อยากให้น้องๆ จดจำไว้นั้นคือกว่าที่เราจะเติบโตมาได้ขนาดนี้ ต้องผ่านอุปสรรคต่างๆ มากมาย ได้รับความรักจากคนต่างๆ อย่าทำร้ายตัวเองด้วยการคิดสั้น หรือประชดชีวิตเลยนะครับ ฟ้าหลังฝนย่อมสวยงามเสมอ สู้ๆ^^


“7 วิธีลดระดับความโกรธ เหวี่ยง”

  นัดกันดิบดีแต่ไม่เคยมาตรงเวลาเลย, รออาหารก็นาน แถมได้อย่างที่ไม่ได้สั่งอีก ฯลฯ ถ้าเจอสถานการณ์แบบนี้ พี่ปัดเชื่อว่าน้องๆ ชาว Dek-D.com หลายคนก็คงอารมณ์ขึ้นจนโกรธ และเหวี่ยงไปหลายยกเลยใช่ไหม แต่โกรธมากๆ ไม่ดีนะจ๊ะ เพราะทำให้ทำอะไรก็พาลหงุดหงิดไปเสียทุกอย่าง ดังนั้นวันนี้พี่ปัดมี “7 วิธีลดระดับความโกรธ เหวี่ยง” มาฝาก เพื่อช่วยทำให้จิตใจของทุกคนเย็นลง งั้นอย่ารอช้าไปดูกันกันเลยดีกว่า...
นับ 1 – 20 :: ถ้าอารมณ์โกรธ เหวี่ยง ที่มีอยู่ในตัวตอนนี้ของน้องๆ ชาว Dek-D.com ใกล้ถึงจุดระเบิดเหมือนภูเขาไฟที่กำลังจะระเบิดแล้วล่ะก็ พี่ปัดขอแนะนำให้ตั้งสติให้มั่น แล้วสูดลมหายใจเข้าลึกๆ แล้วนับ1 พอปล่อยลมหายใจออกก็นับ 2 ทำไปเรื่อยๆ จนครบ 20 ถ้ายังมีอารมณ์โกรธอยู่ก็ให้เริ่มต้นนับ 1 – 20 ใหม่อีกครั้ง วิธีนี้จะช่วยทำให้จิตใจของเรารู้สึกสงบลงได้บ้างทีเดียว
  • กินของอร่อย :: อารมณ์แบบนี้มันต้องหาอะไรอร่อยๆ กิน ซึ่งพี่ปัดขอแนะนำให้เป็นพวกของหวาน ของเย็น อย่าง น้ำผลไม้ปั่น, ผลไม้แช่เย็นจนเย็นฉ่ำ, น้ำแข็งไส, ไอศกรีม เป็นต้น เพื่ออารมณ์ของเราจะได้เย็นเหมือนกับของหวานที่กินเข้าไป อ๊ะๆ แต่ถ้าเป็นไอศกรีมขอแนะนำให้กินในปริมาณที่พอเหมาะนะจ๊ะ เพราะถ้ากินมากเกินไป อาจจะทำให้อารมณ์เสียกลับมาได้ เพราะน้ำหนักที่พุ่งปรี๊ดโดยไม่ทันรู้ตัว

  • ดูหนังตลก :: เดินตรงไปที่ร้านเช่าหนังโดยด่วน!! เมื่อเจอแล้วรีบพุ่งเข้าไปที่โซนหนังตลกเลยจ้ะ แล้วเลือกเรื่องที่ฮา และตลกมา 1 เรื่อง แล้วอย่ารอช้ารีบกลับบ้านไปเปิดดูทันที เพื่อจะได้ปล่อยเสียงหัวเราะ ฮา ก๊าก ออกมาให้เมื่อยกราม และท้องแข็งกันไปเลย วิธีนี้ขอบอกว่าเป็นวิธีที่จะช่วยให้ทุกคนลดความโกรธ เหวี่ยงได้ดีมาก แต่ถ้าไม่สะดวกไปเช่าหนังก็ลองให้เพื่อนเล่าเรื่องตลก หรืออ่านหนังสือตลก ก็สามารถช่วยได้เช่นกันจ้ะ

  • ออกกำลังกาย :: ไปยืดเส้น ยืดสาย บ้างก็ดีนะจ๊ะ โดยให้เลือกออกกำลังกายแบบที่ชอบ อาจจะเป็นการวิ่งรอบหมู่บ้าน, ชกถุงทราย, เล่นโยคะ เป็นต้น ซึ่งนอกจากจะเรียกเหงื่อได้เป็นอย่างดีแล้ว ยังสามารถช่วยบรรเทาความโกรธ เหวี่ยง ในตัวเราให้ดีขึ้นด้วย แถมยังทำให้สุขภาพร่างกายแข็งแรงอีกด้วย

      • อาบน้ำ :: เข้าห้องน้ำไปอาบน้ำ ให้น้ำช่วยลดความร้อนแห่งความโกรธ เหวี่ยง ที่มีอยู่ในใจเราให้ลดลง แถมยังใช้โอกาสนี้ขัดตัว พอกหน้า ให้สวย – หล่อ ก็ดีนะจ๊ะ ออกจากห้องน้ำมาจะได้เย็นสดชื่น สบายเนื้อ สบายตัวกัน
      • ฟังเพลงสบาย :: ถ้าน้องๆ ชาว Dek-D.com ชอบฟังเพลงล่ะก็ พี่ปัดขอแนะนำวิธีนี้เลยจ้ะ แต่เพลงที่จะฟังขอให้เป็นเพลงเบาๆ ฟังสบายๆ หรือถ้าจะเป็นเพลงแนวเต้นก็ได้นะจ๊ะ จะได้เอาไปความโกรธ เหวี่ยง ออกไปพร้อมกับการโชว์สเต็ปเต้นสุดมันส์
      • เข้าวัดทำบุญ :: ไปไหว้พระ ทำบุญ ปล่อยปลา ให้ความร่มรื่น ร่มเย็น และความอิ่มบุญจากการทำบุญ ช่วยระงับความโกรธ เหวี่ยง ที่มีอยู่ในจิตใจของเราให้ลดน้อยลงก็ดีนะจ๊ะ และถ้ามีเวลาพี่ปัดขอแนะนำให้นั่งฟังเทศน์ สวดมนต์ ทำสมาธิด้วย เราจะได้มีสติ สมาธิมากยิ่งขึ้น

    จัดระเบียบสมองใหม่จะได้ไม่ขี้ลืม ^^

    การทดลองนี้เริ่มศึกษาในขั้นแรกจากการเปรียบเทียบการทำงานระหว่างความจำของวัยุรุ่นหนุ่มสาวและคุณตาคุณยายผู้สูงอายุ เนื่องจากการทำงานของความจำนั้นมีความเกี่ยวพันธ์ข้อมูลที่อยู่ในจิตใจ การศึกษากลุ่มตัวอย่างทำโดยการทดลองให้ประโยคข้อความหนึ่งและถามความรู้สึกที่มีต่อประโยคนั้น ต่อจากนั้นก็ให้กลุ่มตัวอย่างจดจำคำสุดท้ายของประโยคนั้นๆ ไว้ ... 
    การทดลองนี้เริ่มศึกษาในขั้นแรกจากการเปรียบเทียบการทำงานระหว่างความจำของวัยุรุ่นหนุ่มสาวและคุณตาคุณยายผู้สูงอายุ เนื่องจากการทำงานของความจำนั้นมีความเกี่ยวพันธ์ข้อมูลที่อยู่ในจิตใจ การศึกษากลุ่มตัวอย่างทำโดยการทดลองให้ประโยคข้อความหนึ่งและถามความรู้สึกที่มีต่อประโยคนั้น ต่อจากนั้นก็ให้กลุ่มตัวอย่างจดจำคำสุดท้ายของประโยคนั้นๆ ไว้ ... แบลร์กล่าวเพิ่มเติมถึงการแก้ปัญหาอาการหลงๆ ลืมๆ ในวัยรุ่นว่า สำหรับหนุ่มสาวเองก็อาจมีปัญหากับความจำได้เกิดจากการขัดขว้างของข้อมูลภายนอก การนอนไม่หลับทำให้ยากสำหรับการทำงานที่เหมาะสมของสมอง ... ถ้าน้องๆ  ไม่อยากหลงลืมอะไรง่ายๆ ล่ะก็ มีวิธีบริหารสมองและความจำดีๆ มาฝากค่ะ

    เริ่มต้นจาก ...
         1.เข้านอนแต่หัวค่ำ
         2.นั่งสมาธิหรือเล่นโยคะเพื่อให้จิตใจสงบ
         3.เรียนภาษาหรือดนตรีเพื่อรักษาจิตใจให้เยาว์วัย
         4.เล่นครอสเวิร์ดหรือปริศนาอักษรไขว้เพื่อกระตุ้นสมอง
         5.ออกกำลังกายเพื่อสุขภาพกายและใจที่ดี
         6.การเข้าสังคมจะช่วยลับสมองให้เฉียบคม
         ลองนำเทคนิคนี้ไปใช้ดูนะคะ รับรองค่ะว่าเวลาผ่านไปนานแค่ไหน สมองและความทรงจำของน้องๆ จะยังคงเฉียบคมอยู่เหมือนเดิมแน่นอนค่ะ
         ... ผลที่ได้จากการทดลองปรากฏว่ากลุ่มวัยรุ่นหนุ่มสาวในช่วงอายุ 23 ปี จะจดจำคำสุดท้ายของประโยคที่พูดได้ดีที่สุด นอกจากนี้นักวิจัยชาวแคนนาดายังได้ทดสอบเป็นครั้งที่สองเพื่อชี้ให้เห็นว่ากลุ่มผู้สูงอายุนั้นมีอุปสรรคในการจดจำ โดยทดลองโดยการให้กลุ่มคุณตาคุณยายอายุประมาณ 67 ปี ดูภาพ 8 ภาพ ต่อจากนั้นก็ให้กลุ่มผู้ถูกทดลองดูภาพ 12 ภาพในคอมพิวเตอร์และให้คลิกเม้าส์เมื่อเห็นภาพแรกใน 8 ภาพที่ให้จำก่อนหน้านี้ และทำอย่างนี้จนครบจำนวน 8 ภาพ พบว่าการทดลองนี้เป็นสิ่งที่ยากสำหรับเหล่าคุณตาคุณยายทั้งหลาย
         ... ผลที่ได้จากการทดลองปรากฏว่ากลุ่มวัยรุ่นหนุ่มสาวในช่วงอายุ 23 ปี จะจดจำคำสุดท้ายของประโยคที่พูดได้ดีที่สุด นอกจากนี้นักวิจัยชาวแคนนาดายังได้ทดสอบเป็นครั้งที่สองเพื่อชี้ให้เห็นว่ากลุ่มผู้สูงอายุนั้นมีอุปสรรคในการจดจำ โดยทดลองโดยการให้กลุ่มคุณตาคุณยายอายุประมาณ 67 ปี ดูภาพ 8 ภาพ ต่อจากนั้นก็ให้กลุ่มผู้ถูกทดลองดูภาพ 12 ภาพในคอมพิวเตอร์และให้คลิกเม้าส์เมื่อเห็นภาพแรกใน 8 ภาพที่ให้จำก่อนหน้านี้ และทำอย่างนี้จนครบจำนวน 8 ภาพ พบว่าการทดลองนี้เป็นสิ่งที่ยากสำหรับเหล่าคุณตาคุณยายทั้งหลาย

      ถ้าหากน้องๆ กำลังกังวลว่าบริเวณที่อยู่อาศัยจะอยู่ในเขตพื้นที่ที่เสี่ยงต่อการเกิดน้ำท่วม ให้น้องๆ ตั้งสติให้ดี และเตรียมตัวตามขั้นตอนต่อไปนี้ค่ะ ...

         1. เพื่อความแน่นอนในการรับข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับสภาวะน้ำท่วม ให้ติดต่อไปที่หน่วยงานที่ดูแลเรื่องน้ำท่วมโดยเฉพาะ เช่น ศูนย์ข้อมูลเพื่อการช่วยเหลือผู้ประสบอุทกภัย www.thaiflood.com โดยสิ่งที่เราควรจะสอบถามคือ

    - บริเวณที่อยู่อาศัยของเรามีความเสี่ยงที่จะเกิดน้ำท่วมในระดับใด
    - บริเวณที่อยู่อาศัยขอบเราเคยมีปริมาณน้ำท่วมมากที่สุดแค่ไหน (เราจะได้เตรียมกระสอบทรายหรือก่อซีเมนต์กั้นไม่ให้น้ำเข้ามาในตัวบ้านได้)
    - เราจะสามารับทราบวิธีการแจ้งเตือนภัยได้ทางไหนบ้าง และจะแจ้งล่วงหน้าเป็นระยะเวลาเท่าไหร่ (เพื่อที่จะได้เตรียมตัวรับมือให้ทัน)
    - ถ้าหากจะต้องอพยพออกจากที่อยู่อาศัย มีเส้นทางไหนบ้างที่ควรหลีกเลี่ยง และควรจะเดินทางโดยวิธีใด เส้นทางใด ถึงจะปลอดภัยที่สุด


     2. เราจะต้องติดตามการรายงานข่าวอย่างต่อเนื่อง แต่ควรเลือกรับข้อมูลข่าวสารจากสื่อที่เชื่อถือได้เท่านั้น ข้อมูลจาก Social Network ต่าง อาจมีทั้งข่าวที่เชื่อถือได้และข่าวลือปะปนกันอยู่ ต้องเช็คข้อมูลข่าวสารดังกล่าวให้ดี

          3. ควรปฎิบัติตามคำเตือนของราชการอย่างเคร่งครัด

         4. ระหว่างที่อยู่ในช่วงเตรียมตัวรับมือกับสภาวะน้ำท่วม เราควรจะศึกษาขั้นตอนในอพยพ ระบบการเตือนภัย เส้นทางการเคลื่อนย้ายในกรณีเร่งด่วน สถานที่ของศูนย์อพยพที่ใกล้เคียงพร้อมเบอร์โทรศัพท์ติดต่อ และสามารถไปถึงได้เร็วที่สุด
    เบอร์โทรศัพท์ติดต่อสอบถาม ประสานงานเหตุอุทกภัย
    - ศูนย์กลางช่วยเหลือผู้ประสบภัยน้ำท่วม ติดต่อ กรมป้องกันและบรรเทาสาธารณภัย โทร 1784
    - ประสานงานด้านการแพทย์ฉุกเฉิน หรืออุบัติเหตุ โทรฟรี 1669 หรือ 02-591-9769 ตลอด 24 ชั่วโมง
    - สอบถามเส้นทางรถไฟ และเวลาเดินทาง การรถไฟแห่งประเทศไทย โทร 1690
    - สอบถามสภาพอากาศ กรมอุตุนิยมวิทยา โทร 02-398-9830
    - สอบถามน้ำท่วม ถ.มิตรภาพ ที่แขวงการทางต่าง ๆ ได้ที่ โทร 044-242047 ต่อ 21 , 044-212200 , 037-211098 , 036-461422 , 036-211105 ต่อ 24

         เบอร์โทรศัพท์ดังกล่าวนี้เราควรจะบันทึกไว้ในโทรศัพท์มือถือทุกเครื่องในบ้าน ควรไปถึงจดไว้ที่บ้านในที่ที่สังเกตง่ายด้วย และที่สำคัญควรชาร์ตแบตเตอร์รี่โทรใทรศัพท์ทุกเครื่องในบ้านให้เต็มอยู่เสมอ

         5. ถ้าหากครอบครัวของเรามีคนพิการ คนป่วย หรือสตรีมีครรภ์ใกล้คลอด ควรแจ้งหน่วยงานราชการทันทีที่เกิดเหตุการณ์น้ำท่วม เพื่อที่หน่วยงานดังกล่าวจะได้เข้ามาให้ความช่วยเหลือได้อย่างทันท่วงที

        6. เตรียมอาหารสำเร็จรูป อาหารกระป๋องพร้อมกับที่เปิดกระป๋องสำหรับเด็ก และผู้ใหญ่ น้ำดื่มที่เก็บไว้ในภาชนะที่ปิดสนิทและอุปกรณ์ทำน้ำให้สะอาด ได้แก่ เม็ดคลอรีน ไว้สำรองในกรณีที่เจ้าหน้าที่ไม่สามารถเข้าถึงพื้นที่ได้

           7. เตรียมภาชนะที่ปิดสนิทป้องกันน้ำเข้าเพื่อบรรจุอุปกรณ์ทำแผล ยาสำหรับโรคประจำตัว และยาสามัญประจำบ้าน ได้แก่ ยาลดไข้ ยาแก้ท้องเสีย ยาแก้น้ำกัดเท้า ยาทาแผล และยาแก้พิษจากการกัดต่อยของตะขาบ แมงป่อง งู และสัตว์อื่นๆ ที่หนีน้ำมาอาศัยอยู่ในบริเวณบ้านของเรา

      8. ควรเตรียมไฟฉาย ถ่านไฟฉายสำรอง เทียนไข และไฟแชค ไว้กรณีไฟฟ้าดับ หรือถูกตัดไฟฟ้า

         9. เตรียมวิทยุ (แบบทรานสิสเตอร์) พร้อมถ่านสำรอง เพื่อฟังติดตามข่าวสารและรายงานสภาพอากาศจากหน่วยงานราชการ

         10. ถ้ามีรถยนต์ควรเตรียมอุปกรณ์ฉุกเฉินไว้ในรถให้พร้อม และนำไปจอดในที่สูงพ้นระดับน้ำที่เคยท่วมมาก่อน

         11. สิ่งที่จำเป็นที่จะต้องเตรียมเป็นอย่างยิ่งคือ รองเท้าบู๊ต ถุงมือกันน้ำ กางเกงใน ผ้าอนามัย ผ้าอ้อมเด็ก ยาทากันยุง ยาฆ่าแมลง เสื้อแขนยาว กางเกงขายาว เพื่อป้องกันยุง หรือแมลงกัดต่อยที่มาจากน้ำท่วมขัง

         12. พยายามเก็บสิ่งของเครื่องใช้ที่อาจเสียหายจากความน้ำ บรรจุใส่ลังบรรจุสัมภาระที่ทำจากพลาสติก หรือบรรจุใส่ถุงพลาสติกขนาดใหญ่ (ถุงดำ) บรรจุลงลังกระดาษ แล้วนำขึ้นไปเก็บไว้บนที่สูง ๆ ที่สามารถทำได้

         13. ย้ายปลั๊กไฟและสวิทซ์ไฟฟ้าที่อยู่ในระดับต่ำ โดยมากจะอยู่ที่ระดับ 30 เซนติเมตรจากพื้นอาคาร ให้สูงขึ้นไปอยู่ ในระดับ 1.20 เซนติเมตร แยกเบรกเกอร์ออกเป็นชั้น ๆ ไป เพื่อความสะดวก ในการตัดกระแสไฟฟ้าเมื่อน้ำท่วม

         14. ย้ายเครื่องใช้ไฟฟ้าที่จำเป็นต้องใช้ในชีวิตประจำวัน ให้อยู่ในระดับที่สูงที่สุดเท่าที่จะทำได้ เพื่อป้องกันกระแสไฟฟ้าลัดวงจร

         15. สำรวจช่องเปิดที่คาดว่าบรรดาสัตว์ที่มีอันตรายต่าง ๆ อาจจะสามารถเล็ดลอดเข้ามาทำอันตรายได้ และทำการปิดช่องเปิดนั้น เพื่อระวังป้องกันอันตราย

         16. สำรวจรอยแตกร้าว รอยแยก บริเวณรอบตัวบ้าน หากพบจุดที่คาดว่าน้ำอาจซึมเข้ามาได้ ให้ใช้วัสดุยาแนวหรือซิลิโคลนฉีดอัดบริเวณรอยแตกร้าวภายนอก เพื่อลดการซึมเข้ามาของน้ำ

         17. ให้จัดเตรียมกระสอบทราย ทำเป็นกำแพงกันน้ำ บริเวณทางเข้าออกของบ้าน และประตูห้องน้ำเนื่องจากห้องน้ำจะมีระบบท่อน้ำทิ้งซึ่งน้ำจากภายนอกจะขึ้นมาจากระบบท่อเหล่านั้น แต่ถ้าหากไม่สามารถหากระสอบทรายได้ สามารถใช้วิธีก่อผนังฉาบปูนทำผิวขัดมันแทนการใช้กระสอบทรายก็ได้

         18. จัดเตรียมภาชนะสำหรับเก็บของเสียจากการขับถ่าย ไม่ควรขับถ่ายลงระบบส้วมเดิม เนื่องจากจะเป็นการเพิ่มสิ่งสรกปกลงไปในน้ำ

    วันพุธที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2554

    “ดูไบ มอลล์” (Dubai Mall) ศูนย์การค้าขนาดใหญ่ที่สุดในโลก ด้วยพื้นที่กว่า 9 ล้านตารางฟุต ประกอบด้วยหลายส่วนใหญ่ๆ อาทิ ส่วนของร้านค้าจำนวนประมาณ 1,000 ร้าน ส่วนของร้านอาหาร ส่วน Dubai Ice Rink ซึ่งเป็นลานสเก็ตน้ำแข็งคล้ายกับลานสเก็ตน้ำแข็งที่เวิล์ดเทรดเซ็นเตอร์บ้านเราแต่ก่อนนั่นเอง และส่วนของอควอเรียม (Dubai Aquarium & Underwater Zoo) ซึ่งเป็นอควอเรี่ยมที่ใหญ่ที่สุดในโลก มีสัตว์น้ำมากกว่า 33,000 ชนิด

    โรงแรมที่แพงที่สุดในโลกค่ะ :P

    โรงแรมนี้เชื่อว่าเป็น โรงแรมที่แพงที่สุดและ ดีที่สุดในโลกก็ว่าได้
    โรงแรมนี้ เข้าไปฟรีๆเหมือน โรงแรมอื่นไม่ได้นะ แค่จะเข้าไปถ่ายรูปต้องเสียตัง
    แล้วก็ มีรถ ลีมูซีนอย่างดี ไปรับไปส่งท่านถึงหน้าประตูโรงแรมค่ะ

    เชื่อว่า ถ้า เค้าหาวิธีที่จะไปส่งท่านถึงเตียงได้โดยท่านไม่ต้องเดินเค้าก็คงทำไปแล้ว
    55
    โรงแรมนี้เป็นโรงแรมที่ทำให้ Dubai ขึ้นชื่อประเทศ ท่องเที่ยว เลยนะ

    คิดดูสิ สำคัญไฉน

    ซึ่ง โรงแรมนี้ เนี่ย ไม่ได้มีห้องพักแบบธรรมดานะคะ ทุกห้องเป็น Suite หมด

    ห้องที่เล็กที่สุด กินเนื้อที่ถึง 169 ตารางเมตรแน่ะ

    ห้องที่ใหญ่สุดก็กว่า 780 ตารางเมตร ซึ่ง ราคาที่พัก เริ่มต้นที่
    US$1000-US$15000

    The Royal suite
    ห้องที่แพงที่สุดราคาตกที่ US$28000ต่อคืนนะ

    และเป็นโรงแรมที่มี โถง Lobby สูงที่สุดด้วยค่ะ สูง 590 ฟุต

    5 วิธีทำให้ตัวเองดูดีและน่ารัก :P


    เวลาพูดถึงคำว่า "บุคลิกภาพ" มักมีคำว่า "เสน่ห์" รวมอยู่ด้วยทุกครั้ง และการจะมีเสน่ห์ได้ คนๆ นั้น จะต้องทำตัวให้ดูน่ารักด้วย วันนี้เรามี 5 วิธี เพิ่มความน่ารักให้ตัวเองมาฝากกัน

    1. อย่าปล่อยเนื้อปล่อยตัว

    แน่นอนว่าคนจะน่ารักได้ ต้องดูแลให้ตัวเองดูดีด้วย ในที่นี้ไม่ได้หมายความว่า จะต้องแต่งสวยหล่อกันเต็มที่ แค่เพียงอย่างปล่อยเนื้อปล่อยตัวจนเกินไป แม้หน้าตาไม่สวยหล่ออย่างสมบูรณ์แบบ แต่หากมีความเกลี้ยงเกลา สะอาด และดูสุขภาพดี ก็ย่อมเป็นที่สะดุดตาน่ามอง ยิ่งรักษาหุ่นให้ดีเข้าไว้ ก็มีชัยไปกว่าครึ่ง

    ทรงผมก็สำคัญ ถ้าเข้ากับรูปหน้าและยุคสมัย ใช้การแต่งกายมาเสริมความน่ารัก โดยเฉพาะเสื้อผ้ากับเครื่องประดับต่างๆ หากเลือกได้อย่างเหมาะสมก็ช่วยเพิ่มความน่ามอง และน่าประทับใจได้อีกด้วย



    สุภาพสตรีควรแต่งหน้าเพื่อความเรียบเนียนและสวยงาม พยายามใช้สีใกล้เคียงธรรมชาติมากที่สุด ไม่แต่งหน้าจัด แต่เคล็ดลับก็คือ เน้นสิ่งที่สวยที่สุดบนใบหน้าให้เด่นเด้งขึ้นมา เช่น หากรู้ว่าตาสวย จงแต่งตาให้ยิ่งสวย จะด้วยอายแชโดว์เพิ่มความคมโตน่ามอง กรีดอายไลเนอร์เพื่อความโฉบเฉี่ยว ก็ย่อมได้ แต่ต้องไม่รุงรังหรือดูปรุงแต่งมากนัก



    หากจมูกสวยอยู่แล้ว ก็เพิ่มความเด่นด้วยเฉดดิ้งกับไลต์ให้จมูกยิ่งโด่ง และเด่นขึ้น หรือถ้ามีปากสวย ก็เลือกลิปสติกสีสวย กลมกลืนกับเสื้อผ้าหน้าผมในวันนั้น มาทาลงไปจะให้ดูเอิบอิ่ม



    ที่สำคัญคือกลิ่นกาย หากมีกลิ่นหอมอ่อนๆ โชยมาเตะจมูกยามที่อยู่ใกล้ๆ ก็รู้สึกน่าประทับใจ ควรเลือกน้ำหอมกลิ่นที่สอดคล้องกับบุคลิกของคุณ หรือง่ายที่สุด เลือกกลิ่นที่คุณชอบ ซึ่งหมายถึงกลิ่นที่คุณอยากให้คนอื่นรู้สึกว่าเป็นกลิ่นกายของคุณนั่นเอง ฉีดตามจุดสำคัญๆ พอประมาณ เพื่อให้ส่งกลิ่นหอมอ่อนๆ อย่าให้มากจนหอมฉุน



    ที่หลายคนไม่ค่อยระวังก็คือ กลิ่นเท้า โดยเฉพาะสุภาพบุรุษทั้งหลาย กลิ่นเท้าก็ดี กลิ่นถุงเท้าก็ดี กลิ่นรองเท้าก็ดี ควรหมั่นตัดเล็บเท้าให้สั้น สะอาด ทำความสะอาดเท้าทุกวัน และตรวจดูว่าตัวเองเป็น "โรคเท้าเหม็น" หรือไม่ หากเป็นจะได้ทำการรักษาให้ทุเลาลง



    2. พูดจาให้น่ารัก

    จะให้น่ารักน้ำเสียงต้องไพเราะ ไม่ต้องดัดเสียง ทำเสียงสูง แอ๊บแบ๊ว หรือเสียงดังเรียกร้องความสนใจ แต่พูดจากความรู้สึกจริงๆ จริงใจ และสุภาพ พูดด้วยจังหวะที่ไม่ช้าหรือเร็วเกินไป เสียงดังพอเหมาะแก่การฟัง มีหางเสียง ค่ะ ครับ และพูดให้ชัดเจน ถูกอักขรวิธี ร.เรือ ล.ลิง คำควบกล้ำ วรรคตอน ต้องถูกต้องเพื่อให้การสื่อสารไม่ผิดพลาด



    ที่สำคัญพูดแล้วต้องมีประเด็น มีเป้าหมายในการพูด เช่น พูดเพื่อให้สบายใจ พูดเพื่อแสดงความเป็นกันเอง ลดความประหม่าตื่นเต้นหรือความรู้สึกแปลกหน้าให้แก่อีกฝ่ายหนึ่ง พูดเชิญชวน พูดจูงใจ พูดเพื่อบอกกล่าวเรื่องหนึ่งเรื่องใด หรือแม้แต่พูดเพื่อให้คนฟังสนุก เหล่านี้ล้วนเป็นเป้าหมายของการพูด ซึ่งจะทำให้การพูดแต่ละครั้งมีคุณค่า เหมาะสมแก่กาลเทศะนั้นๆ และคนฟังไม่เบื่อ ไม่รำคาญ



    3. มีท่าทีที่น่ารัก
    ท่าทีที่น่ารักก็คือ ความสุภาพ ผ่อนคลาย ให้เกียรติ ไม่เหยียดหยามด้วยสีหน้า แววตา คำพูด หรือภาษากายอื่นๆ เช่น ยืนกอดอกด้วยท่าทีระวังตัว จ้องตาเขม็ง มองตั้งแต่ศีรษะจรดเท้า หรือมองด้วยหางตาอย่างหมิ่นแคลน เหล่านี้เป็นต้น

    คนยิ้มแย้มแจ่มใส ดูจริงใจ และเป็นมิตร จะมีแรงดึงดูดให้คนเข้าหา เขาจะสัมผัสได้ถึงความปลอดภัย ความเป็นกันเอง การเปิดกว้าง และการให้เกียรติที่คุณสื่อสารผ่านท่าทาง เขาจะรู้สึกผ่อนคลายเมื่ออยู่ใกล้คุณ สบายใจและสุขใจที่จะสนทนาด้วย และจดจำได้ว่าคุณน่ารักแค่ไหน



    4. มีจิตใจที่น่ารัก

    จิตใจที่ดีจะส่งผ่านการกระทำที่น่ารัก เช่น ยิ้มหวาน รู้จักทักทาย กล่าวคำขอบคุณ ขอโทษ คิดถึง เป็นห่วง และรัก ได้อย่างเต็มใจ จริงใจ และน่าประทับใจ จงจำไว้ว่า อยากให้คนอื่นปฏิบัติต่อเราอย่างไร จงปฏิบัติต่อเขาเช่นนั้นก่อนเสมอ



    5. มีธรรมชาติและมารยาทที่น่ารัก



    มีมารยาทตามกาละเทศะ หากอยู่ในที่สาธารณะเจอผู้ใหญ่ก็ต้องยกมือไหว้ เดินผ่านผู้ใหญ่ก็สำรวม เก็บอาการ และให้เกียรติ ไม่ยืนค้ำหัวผู้ใหญ่ ไม่แซงคิวคนอื่น ไม่ส่งเสียงดังรบกวนผู้อื่น ใส่ใจต่อสิ่งแวดล้อม ฯลฯ ในที่ส่วนตัวก็มีความเป็นกันเอง สงบ และสำรวม พูดง่ายๆ ว่าเป็นคนรู้กาลเทศะ และเป็นเช่นนั้นเสมอในทุกๆ ที่



    รู้วิธีปฏิบัติตัวให้ดูน่ารัก และมีเสน่ห์ในสายตาคนอื่น หากใครทำได้ รับรองว่า จะมีคนรักคุณขึ้นอีกเป็นกองเลย




























































































































































































































    London

    This article is about the capital of England and the United Kingdom. For other uses, see London (disambiguation).

    From upper left: City of London, Tower Bridge and London Eye, Palace of Westminster
    London region in the United Kingdom
    Coordinates: 51°30′26″N 0°7′39″W / 51.50722°N 0.1275°W / 51.50722; -0.1275Coordinates: 51°30′26″N 0°7′39″W / 51.50722°N 0.1275°W / 51.50722; -0.1275

    Sovereign state United Kingdom


    Constituent country England


    Region London


    Ceremonial counties City and Greater London


    Districts City and 32 boroughs


    Settled by Romans as Londinium c. AD 43


    Headquarters City Hall


    Government


    - Regional authority Greater London Authority


    - Regional assembly London Assembly


    - Mayor of London Boris Johnson


    - UK Parliament


    - London Assembly


    - European Parliament 74 constituencies


    14 constituencies


    London constituency


    Area


    - London 1,572.1 km2 (607 sq mi)


    Elevation[1] 24 m (79 ft)


    Population (July 2010 est.)[2]


    - London 7,825,200


    - Density 4,978/km2 (12,892/sq mi)


    - Urban 8,278,251


    - Metro 13,945,000


    - Demonym Londoner


    - Ethnicity

    (June 2009 estimates)[3] Ethnic groups[show]69.7% White59.5% White British2.2% White Irish8.0% White Other 3.5% Mixed1.0% Black Caribbean & White0.5% Black African & White1.0% South Asian & White1.0% Other mixed 13.2% South Asian6.2% Indian2.8% Pakistani2.2% Bangladeshi2.0% Other South Asian 10.1% Black5.3% Black Caribbean4.0% Black African0.8% Other Black 3.5% East Asian or Other1.5% Chinese2.0% Other

    Time zone GMT (UTC±0)


    - Summer (DST) BST (UTC+1)


    Postcode areas E


    , EC , N , NW , SE , SW , W , WC , BR , CM , CR , DA , EN , HA , IG , KT , RM , SM , TN , TW , UB, WD
    Area code(s) 020, 01322, 01689, 01708, 01737, 01895, 01923, 01959, 01992


    Website london.gov.uk
    London i/ˈlʌndən/ is the capital city of England and the United Kingdom, the largest metropolitan area in the United Kingdom, and the largest urban zone in the European Union by most measures.[note 1] Located on the River Thames, London has been a major settlement for two millennia, its history going back to its founding by the Romans, who called it Londinium.[4] London's ancient core, the City of London, largely retains its square-mile medieval boundaries. Since at least the 19th century, the name London has also referred to the metropolis developed around this core.[5] The bulk of this conurbation forms the London region[6] and the Greater London administrative area,[7][note 2] governed by the elected Mayor of London and the London Assembly.[8]
    London is a leading global city, with strengths in the arts, commerce, education, entertainment, fashion, finance, healthcare, media, professional services, research and development, tourism and transport all contributing to its prominence.[9] It is the world's largest financial centre alongside New York City[10][11][12] and has the largest city GDP in Europe.[13] It has the most international visitors of any city in the world[14] and London Heathrow is the world's busiest airport by number of international passengers.[15] London's 43 universities form the largest concentration of higher education in Europe.[16] In 2012 London will become the first city to host the modern Summer Olympic Games three times.[17]
    London has a diverse range of peoples, cultures and religions and more than 300 languages are spoken within its boundaries.[18] In July 2010 Greater London had an official population of 7,825,200, making it the most populous municipality in the European Union.[2][19] The Greater London Urban Area is the second-largest in the EU with a population of 8,278,251,[20] while London's metropolitan area is the largest in the EU with an estimated total population of between 12 million[21] and 14 million.[22] London had the largest population of any city in the world from around 1831 to 1925.[23]
    London contains four World Heritage Sites: the Tower of London; Kew Gardens; the site comprising the Palace of Westminster, Westminster Abbey, and St Margaret's Church; and the historic settlement of Greenwich (in which the Royal Observatory marks the Prime Meridian (0° longitude) and GMT).[24] Other famous landmarks include Buckingham Palace, the London Eye, Piccadilly Circus, 30 St Mary Axe ("The Gherkin"), St Paul's Cathedral, Tower Bridge, Trafalgar Square and Wembley Stadium. London is home to numerous museums, galleries, libraries, sporting events and other cultural institutions, including the British Museum, National Gallery, British Library, Wimbledon and 40 theatres.[25] London's Chinatown is the largest in Europe.[26] The London Underground is the oldest underground railway network in the world[27] and the second-most extensive (after the Shanghai Metro).[28]